Lambert Visscher (1633-1690)
Amsterdam, 1665
papier, miedzioryt
31,8 x 19,5 (arkusz), 23 x 15,5 cm (kompozycja)
Muzeum Okręgowe w Lesznie, nr inw. S. 141

Postać ukazana w popiersiu ¾ w lewo ujęta owalną ramą, tło jasne z przewagą szrafowania liniami równoległymi, poziomymi bądź owalnymi. W górnych narożach dwie tarcze herbowe rodu Szlichtyngów – po lewej stronie zdobiona labrami, po prawej ozdobną wstęgą. Portretowany w podeszłym wieku, w czarnym stroju duchownego; twarz okolona siwym zarostem z pejsami, długą, gęstą brodą i wąsami, na głowie czarna czapeczka soli Deo. W ramie napis: JONAS SLIGHTINGIUS A BUKOWIEC. OBIIT SELICHOVIAE ANNOS NATUS LXIX. D. I NOVEMB. MDCLXI. Poniżej siedmiowersowy podpis: In Effigiem Reverendi Viri Jonae Slichtingij. / Haec veneranda fenex gessit Slichtingius ora, / Haec gravitas vultus plena decoris erat. / His Dea Suada sedit labiis, haec ille resolvens, / Dura licet, poterat saxa movere loco. / Haec iam muta silent: loquitur tamen ille, loquentem / Audit et auditum fama loquetur anus.
Jonasz Szlichtyng (1592–1661) – urodzony w Sączkowie koło Śmigla w rodzinie niemieckiej szlachty. Po odebraniu starannego wykształcenia, w latach 1620–1638 związał się z ośrodkiem braci polskich w Rakowie, gdzie działał jako pastor, wykładowca i polemista, współpracując ściśle z Janem Crellem. W 1638 roku po zamknięciu Rakowa przeniósł się z częścią gminy do Lutosławic. W roku 1642 drukiem ukazało się zlecone Szlichtyngowi przez synod braci polskich wyznanie wiary Confessio fidei illarum Ecclesiarum..., w wyniku którego, za obrazę boskiego majestatu i Rzeczypospolitej, zostaje skazany na karę śmierci. Odtąd działa w ukryciu, często zmieniając miejsce pobytu (Holandia, Kraków). Autor licznych traktatów egzegetycznych i polemicznych postulujący szeroko rozumianą tolerancję religijną i rozdział kościoła od państwa.
Anna Agata Ciesielska