Przywilej dla kościoła w Zaborowie

      

Przywilej Kościoła Zaborowskiego Lutherskiego
1709, kopia
2 karty, 20 x 16,5 cm
Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu, Rkp. 343, inw. 341, k. 8-8v
w zbiorach Biblioteki Raczyńskich od XIX w.

Odpis przywileju nadanego 18 grudnia 1670 roku przez Rafała Leszczyńskiego – ojca króla Stanisława – kolejnego właściciela miasteczka dla parafii luterańskiej w odpisie z 1709 roku. Przywilej wystawiony został na prośbę rajców, powołując się na dokument wydany we Wrocławiu 1 listopada 1657 roku i jego potwierdzenie z 16 września 1660. Na mocy przywileju Rafał Leszczyński 18 grudnia 1670 roku zwolnił grunt kościelny o wymiarach 175 łokci na 103 łokcie oraz szkołę od podatków, uwolnił od pretensji innych kościołów do pobierania opłat za chrzty, komunie, pogrzeby, śluby i „podobnych Accidensow”. Potwierdził prawo wolności wyznania, odprawiania procesji z komżami i krzyżem śpiewm i muzyką. Zobowiązał duchownych do świadczenia posługi mieszkańcom Dąbcza i Rydzyny.
Data potwierdzenia przywileju wydaje się nieprzypadkowa, bo w 1659 roku podniesiono kościół z ruiny. W dokumencie mowa jest o prawie do budowy kościoła, wież i zawieszenia dzwonów.
Kamila Szymańska