Andrzej Węgierski
Utrecht, Jansson a Waesberge, 1652
[10] k, 499 s, [3] k; 4o
Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Grochowiaka w Lesznie, nr inw. St.7

Andrzej Węgierski (1600–1648) – pisarz religijny i historyk reformacji, w 1629 roku objął rektorat leszczyńskiego gimnazjum i jednocześnie pełnił funkcję kaznodziei polskiego. W 1645 roku uczestniczył w obradach Colloquium charitativum w Toruniu. Przetłumaczył na język polski podręcznik Komeńskiego Janua linquarum reserata (Gdańsk 1634).
Wydane pod pseudonimem dzieło to jedno z pierwszych ujęć dziejów reformacji na ziemiach polskich. Obejmuje historię protestantyzmu w Europie środkowej i stanowi do dziś cenne źródło informacji. Drukarz zadedykował je rajcom Utrechtu, datując list dedykacyjny 4 listopada 1651 roku.
Drugie wydanie ukazało się w Amsterdamie w 1679 roku dzięki staraniom braci polskich.

Estreicher XXXII, 289–291
Kamila Szymańska