Portret Daniela Ernesta Jabłońskiego
Ferdynand Gregor
Leszno, 1855
płótno, olej
94 x 73,8 cm
Muzeum Okręgowe w Lesznie, nr inw. MLS 1492
z zespołu portretów rektorów dawnego gimnazjum leszczyńskiego, w 2010 przekazany do zbiorów muzealnych przez I LO w Lesznie

Ujęty w popiersiu, zwrócony en trois quarts w lewo, w peruce á la lion. W czarnym stroju duchownego, pod szyją biała befka. Lewa ręka spoczywa na piersi, prawa odchylona w bok. Na ramiona narzucony płaszcz. U dołu napis: D.E. JABLONSKI / nat obiit 1741.
Malarski portret wykonany został według miedziorytniczego wizerunku wykonanego w 1724 roku przez Friedricha Wilhelma Weidemanna (1690–1748). Wiernie powtórzono twarz portretowanego i cały układ postaci.
Daniel Ernest Jabłoński (1660–1741), po odbyciu studiów został pastorem gminy ewangelicko-reformowanej w Magdeburgu. W latach 1686–1691 pełnił funkcję rektora gimnazjum protestanckiego w Lesznie. W 1699 roku został ordynowany seniorem braci czeskich. Od 1699 roku pełnił również funkcję seniora generalnego dla wyznawców kalwinizmu w Wielkim Księstwie Litewskim. W 1707 roku podczas wojny północnej opuścił Leszno i na stałe przeprowadził się do Berlina. Od 1691 roku związany był z dworem elektora brandenburskiego. Pełnił funkcję nadwornego kaznodziei księcia-elektora Fryderyka III Hohenzollerna i opiekował się pruskimi ewangelikami reformowanymi, w 1718 roku został konsystorzem, a w 1729 roku superintendentem.

Życie umysłowe w Lesznie w XVIII wieku, katalog wystawy, Leszno 1999, poz. 40, s.35, il.6.
Grażyna Michalak